63 anos despois da súa proclamación, segue sendo necesario lembrar esta data, 10 de decembro, na que a Asamblea Xeral das Nacións Unidas aprobou a Declaración dos Dereitos Humanos.
Necesario porque nin tan sequera nos países que asinaron esta declaración están garantidos estes dereitos en igualdade de condicións para toda a poboación. Non hai máis que botar unha ollada ao noso arredor, asomarse ás noticias.
Mais aínda así cabe pensar que un outro mundo é posible, que hai arrecendos espallados no ar que nos permiten prender unha candea pola esperanza, por estas xeracións, hoxe nenos, adolescentes, que medran nas nosas aulas, ao abeiro das nosas Bibliotecas -das súas lecturas, da súa información, da súa formación- nenos e adolescentes que se implican ilusionados e con empeño en proxectos coma "Coñecernos para querernos", nun intercambio persoal e de coñecementos con nenos dos campamentos saharahuis, para quenes a apertura dunha biblioteca con (o Bubisher) ou sen (O Niño do Bubi) rodas, supón moito máis que un mundo de oportunidades. Para acceder á ilusión, aos soños, á formación, ao coñecemento doutras culturas, doutro idioma.
E con esa candea acesa, brincan faíscas que prenden en case un cento de Bibliotecas Escolares Galegas, que por todo o país escollen cada unha un fermoso álbum ilustrado para agasallar a ese recén estreado Niño do Bubi, porque, coma nas nosas propias Bibliotecas, toda inauguración é unha festa. A esa festa que é a lectura, nesas bibliotecas acubilladas na area, queremos enviar estes álbumes como aves portadoras de boa sorte, como bubishers* cheos de cor, imaxes, historias. Porque as nosas bibliotecas, os nosos lectores e lectoras, compartimos co Bubisher, cos lectores e lectoras das súas bibliotecas a crenza firme nos Dereitos Humanos, dende o seu 1º artigo: "Todos nascemos libres e iguais en dignidade e dereitos"
* O bubisher (Oenanthe leucopyga e Oenanthe leucura) é un paxariño tímido que vive na Península e tamén en África, aquí chamámoslle collalba negra e no Sáhara o seu nome significa paxaro da boa sorte, no dialecto hassaní é Bubchir بوبشير (o da boa nova) porque adoita aniñar e criar despois das choivas, o que quer dicer que medrará a herba, algo moi importante para quen ten gando.
Bubisher é tamén o nome dun autobús-biblioteca que circula entre os campamentos do Sáhara para levar lectura e información. Ou sexa, unha biblio... pero con rodas!!!
Se queredes unirvos á iniciativa de Álbumes para o Bubisher, só tedes que poñer os vosos datos xunto ao resto das Bibes Galegas.
Texto de Maribel Serantes (CEIP Os Casais)
Bos días.
ResponderEliminarNa nosa opinión, o libro "Taller de Corazóns",
é un libro bastante bo, que ademais faite reflexionar sobre o que unha persoa pode chegar a facer por outra.
Encantoume esta actividade, paréceme moi interesante, divertida e que pode axudar á formación dos nenos saharauis.
ResponderEliminarTaller de corazóns é unha boa proposta para fomentar a lectura dos nenos.
Parécenos moi boa idea compartir libros con nenos que teñen ilusión por ler, e ter a oportunidade de gozar dunha biblioteca, aínda que sexa de rodas.
ResponderEliminarO libro "O Taller de corazóns" conta unha historia moi bonita, acompañada duns fermosos debuxos. Estamos seguras de que lles vai encantar.
Escrito por alumnas de 4ºA ESO.
O taller de corazóns é un libro cun argumento que che fai reflexionar e pensar que tes persoas ao teu arredor e tes que compartir cousas con eles
ResponderEliminarPara min este proxecto é moi especial. Eses nenos merecen, tanto como os demais do mundo, ter eses libros. Creo que cunha pequena axuda de cada persoa pódese chegar a conseguir moito. Eses tipos de proxectos son os que lle dan vida ao mundo.
ResponderEliminarGustoume moito e que sega adiante a biblioteca no Sahara.
ResponderEliminar